چگونه یک رزومهٔ حرفه‌‌ای بنویسم؟ همهٔ نکاتی که باید برای نوشتن یک رزومهٔ خوب بدانید

دسته‌بندی: blog

زمان تقریبی مطالعه: ۳۰ دقیقه

هر زمانی که به دنبال شغل می‌گردید، چه در بستر شبکه‌های کاریابی و چه در شبکهٔ ارتباطی خودتان، به یک رزومه نیاز دارید؛ فهرستی از سوابق، دانش و مهارت‌های شما و راهی برای معرفی خودتان به کارفرمایی که آگهی را منتشر کرده است. رزومه، یک نماینده از طرف ماست که در قالبی مناسب ما را به کارفرما معرفی می‌کند.

برای هر موقعیت شغلی، ده‌ها یا صدها رزومه ارسال می‌شود و تیم جذب و استخدام سازمان‌ها هر رزومه را در کمتر از یک دقیقه بررسی کرده و بسیاری از آنها را در یک نگاه رد می‌کنند. پس یک رزومه برای داشتن شانس بالایی در رقابت با سایر داوطلبان، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟ چطور می‌توانیم یک رزومهٔ کاری یا تحصیلی حرفه‌ای بنویسیم؟ چه نکاتی می‌تواند رزومه را حرفه‌ای‌تر سازد یا حداقل کاری کند که رزومهٔ ما در یک نگاه رد نشود؟ تفاوت رزومه با اسناد مشابه، مثل انگیزه‌نامه یا پورتفولیو چیست؟ در این مطلب قصد داریم که به این سؤالات پاسخ دهیم.

رزومه چیست؟

زمانی که یک سازمان برای یک سمت، آگهی شغلی می‌دهد، متقاضیان بسیاری وجود دارند که نمی‌توان با تک‌تک آنها مصاحبه کرد. کارفرمایان از طریق بررسی رزومهٔ افراد، آنها را به‌سرعت غربال و تعدادی را انتخاب کرده (به این کار Shortlist کردن به معنی انتخاب تعداد محدودی از رزومه‌ها می‌گویند) و به مرحلهٔ بعدی فرایند استخدام دعوت می‌کنند. رزومه، سندی است که فرد از طریق آن، وجه حرفه‌ای خود را به‌شکلی مختصر به کارفرماها یا افراد دیگر معرفی می‌کند و مجموعه‌ای از اطلاعات فردی، سوابق کاری، تحصیلات و مهارت‌های فردی را به نمایش می‌گذارد.

هیچ قانون و ساختار الزام‌آوری برای نوشتن یک رزومه وجود ندارد. آنچه به‌عنوان پیشنهاد آورده می‌شود، صرفاً براساس تجربهٔ جمعی و نمونه‌های رزومهٔ موفق است. بخش‌هایی که در ادامه توضیح داده می‌شوند، بخش‌هایی از یک رزومهٔ رایج هستند؛ ساختاری که اگر براساس آن پیش نروید، ممکن است رزومهٔ شما برای تیم جذب و استخدام سازمان‌ها گیج‌کننده شود، نتوانند اطلاعات موردنظر خود را پیدا کنند و تصمیم بگیرند که آن را حذف کنند؛ بنابراین بهتر است این قالب را حفظ کرده و خوانایی رزومهٔ خود را افزایش دهید. اما همچنان به خاطر داشته باشید که هر بخش‌، بسته به نیاز شما، قابل حذف، اضافه یا تغییر است.

در کنار رزومه، اسناد دیگری هم وجود دارند که در فرایند جست‌وجوی کار، به آنها نیاز پیدا می‌کنید؛ اسنادی مانند:

  • پروتفولیو (Portfolio): مجموعه‌ای از نمونه‌‌کارهای شما، خصوصاً اگر در رشته‌ای خلاق و هنری مشغول فعالیت باشید.
  • نامهٔ روکش (Cover Letter): نامه‌ای که همراه رزومه ارسال می‌شود تا به کارفرما توضیح دهد که چرا شما داوطلبی شایسته برای آن جایگاه شغلی هستید.
  • انگیزه‌نامه (SOP): نامه‌ای که از انگیزه‌های شما می‌گوید و بیشتر در زمینه‌های آکادمیک مورداستفاده قرار می‌گیرد.
  • توصیه‌نامه (Recommendation Letter): نامه‌ای از سمت کارفرمای سابقتان که حسن سابقهٔ شما را نزد کارفرمای جدید تضمین می‌کند.
  • پروفایل لینکدین: حساب کاربری‌تان در شبکهٔ اجتماعی لینکدین که می‌تواند به شما در نوشتن یک رزومه کمک کند.
  • CV یا Curriculum Vitae: مختصری از تاریخچهٔ زندگی‌تان که از رزومه مفصل‌تر است و معمولاً برای درخواست‌های آکادمیک و پژوهشی کاربرد دارد.
  • فرم درخواست کار یا اپلیکیشن فرم (Application Form): فرمی که کارفرما برای شما ارسال می‌کند تا به اطلاعاتی که مدنظرش است، دست یابد.

برای نوشتن یک رزومهٔ حرفه‌ای، لازم است که ابتدا تفاوت آن را با مدارک مشابهش بدانید. برای درک بهتر تفاوت رزومه و این اسناد، می‌توانید از این مطلب کمک بگیرید.

چرا باید برای نوشتن رزومه وقت بگذاریم؟

اگر در سایت‌ها و بسترهای آنلاین کاریابی به‌دنبال شغل می‌گردید، رزومه اولین سند مهمی است که به آن نیاز پیدا می‌کنید. حتی اگر از طریق شبکه‌ٔ ارتباطی خود برای پیدا کردن کار اقدام کرده‌اید، باز هم به رزومه نیاز دارید؛ سندی که بتواند به‌طور مختصر شما را به آشنایانتان معرفی کرده و آنها نیز بتوانند از طریق آن، شما را به دیگران معرفی کنند. هرچقدر رزومهٔ ‌شما حرفه‌ای‌تر باشد، احتمال به اشتراک گذاشته شدن آن و دیده شدن شما بیشتر است.

جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت

نکتهٔ بسیار مهم دربارهٔ محتوای رزومه این است که هرگز نباید در آن اطلاعات دروغین و غلط وجود داشته باشد. علاوه بر نادرستی این کار از نظر اخلاقی، در جلسهٔ مصاحبه، تیم جذب و استخدام و متخصصین منابع انسانی می‌توانند به‌راحتی با پرسیدن چند سؤال، به بررسی میزان صداقت شما در رزومه‌تان پی ببرند. در این صورت، نوشتن اطلاعات نادرست، تأثیری بسیار منفی بر شخصیت حرفه‌ای و اعتبار شما می‌گذارد. 

شما می‌توانید انتخاب کنید که چه اطلاعاتی ذکر شوند و چه موضوعاتی ناگفته باقی بمانند؛ برای مثال، اگر یک مقطع تحصیلی مثل کارشناسی ارشد را شروع کردید اما نتوانستید آن را تمام کنید، از ذکر این نکته و اشاره به مقطع ارشد در رزومهٔ خود صرف‌نظر کنید و اگر در جلسهٔ مصاحبه دربارهٔ آن از شما سؤال شد، علت آن را با صداقت توضیح دهید. رزومه، مختصر و کوتاه است و ذکر نکاتی که نیاز به توضیح دارد، ممکن است مصاحبه‌کننده را دچار سوء برداشت کند.

رزومه‌ام به زبان انگلیسی باشد یا فارسی؟ نکات مهم برای نوشتن رزومه به زبان انگلیسی

انگلیسی یا فارسی بودن رزومهٔ شما بستگی به سمت و جایی دارد که برای آن درخواستتان را ثبت می‌کنید. اگر مهارت کافی در زبان انگلیسی ندارید، از نوشتن رزومهٔ انگلیسی صرف‌نظر کنید.

اگر تصمیم دارید که رزومه‌تان را به زبان انگلیسی یا زبانی دیگر تنظیم کنید، حتماً به صحیح بودن دستور زبان دقت کنید. در انتخاب کلمات دقت کنید. کلماتی را استفاده کنید که به‌درستی شما و آنچه را که مدنظرتان هست، توصیف می‌کنند. می‌توانید از نرم‌افزارهای مخصوص مانند Grammarly برای بررسی صحت املای کلمات و ساختار دستوری جملات خود استفاده کنید. درنهایت نیز رزومه‌تان را به یکی از دوستان قابل اعتماد خود بدهید تا آن را بخواند و مشکلات احتمالی را پیدا کند.

آیا باید برای هر شغل، رزومه‌ام را اختصاصی‌سازی کنم؟

سفارشی‌سازی رزومه در دو سطح انجام می‌شود:

سطح اول مربوط به زمینهٔ کاری آن فرصت شغلی است. باتوجه‌به آن سمت شغلی، تمام بخش‌های رزومهٔ خود را متناسب‌سازی کنید. تنها تجربه‌ها و دستاوردهایی را نگه دارید که شانستان را برای استخدام در آن شغل افزایش می‌دهد. البته لازم نیست که یک بخش، حتماً به‌شکل کامل و مستقیم به آن شغل مرتبط باشد. اگر در یک تجربه، مهارتی کسب کرده‌اید (مثلاً کار گروهی) که در این شغل نیز به کارتان می‌آید، آن را ذکر کنید.

سطح دوم اختصاصی‌سازی، مربوط به آن شرکت خاص است. اگر استخدام شدن در یک شغل برایتان اهمیت زیادی دارد، می‌توانید بخش‌هایی مانند «دربارهٔ من» را ویرایش کرده و به آن شرکت به‌صورت ویژه اشاره کنید. برای نوشتن این بخش، می‌توانید در مورد شرکت موردنظر خود تحقیق کرده، وب‌سایتشان را بررسی کنید و متنی بنویسید که در راستای چشم‌انداز و ارزش‌های آن شرکت باشد.

برای تسهیل اختصاصی‌سازی رزومه‌تان، می‌توانید لیستی از تمام مهارت‌ها، دوره‌ها، پژوهش‌ها، تجربه‌ها و… تهیه کنید، سپس هر بار و برای هر فرصت شغلی، به کمک کلمات کلیدی، گزینه‌های مرتبط و کاربردی را انتخاب کرده و در رزومه‌تان برای آن شغل قرار دهید.

رزومه‌ها از چه طریقی بررسی و گزینش می‌شوند؟

رزومه‌ها معمولاً به دو شکل غربال می‌شوند: از طریق نرم‌افزار یا به‌شکل دستی.

در روش گزینش از طریق نرم‌افزار، رزومه‌ها براساس کلمات کلیدی، جست‌وجو و انتخاب یا رد می‌شوند. این کلمات کلیدی، معمولاً در آگهی مربوط به آن شغل، موجود هستند. کلماتی که کارفرما از طریق آنها سمت شغلی، مهار‌ت‌های لازم و ویژگی‌های یک داوطلب مناسب را توصیف می‌کند، احتمالاً همان کلمات کلیدی‌ای هستند که در گزینش رزومه‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرند؛ بنابراین بسیار مهم است که در رزومهٔ خود، برای توصیف سوابق، مهارت و توانایی‌هایتان، از همان کلماتی استفاده کنید که در آگهی استفاده ‌شده‌اند.

گزینش رزومه با شیوهٔ دستی، به کمک نیروی انسانی انجام می‌شود. در این حالت، معمولاً هر رزومه به‌مدت چند ثانیه بررسی می‌شود. در این زمان کوتاه، اگر ظاهر، بخش‌های اولیه و اطلاعات آن برای مسئول مربوطه جالب باشد، به مطالعهٔ رزومه ادامه می‌دهد و در غیر این صورت، از رزومهٔ شما رد می‌شود؛ بنابراین رزومهٔ خود را به‌شکلی طراحی کنید که در نگاه اول جذاب، قوی و منحصربه‌فرد به نظر برسد.

ATS چیست و چطور کار می‌کند؟

ATS یا Applicant Tracking System، نرم‌افزاری برای بررسی و غربال کردن رزومه‌های ارسال‌شده است. در بازار کار ایران، هنوز استفاده از این سیستم رایج نیست و فقط توسط شرکت‌های بزرگ مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ درحالی‌که در خارج از ایران، این سیستم بسیار رایج بوده و توجه به آن در حین نوشتن رزومه، حیاتی است.

این نرم‌افزار، رزومه‌هایی را که دریافت شده است، اسکن می‌کند، محتوای آن را به Text تبدیل کرده و سپس بر پایهٔ کلمات کلیدی، آنها را انتخاب یا حذف می‌کند. اما گاهی در فرایند اسکن کردن، ممکن است خطایی رخ دهد. برای کاهش درصد این خطا، بهتر است رزومهٔ شما ظاهر پیچیده یا شلوغی نداشته باشد، متن رزومه‌تان در دو ستون نوشته نشده باشد، قالبی معمول و رایج برای آن انتخاب شود و… . رزومهٔ شما باید در قالب pdf و به‌نحوی باشد که بتوان کلمات آن را انتخاب و جست‌وجو کرد. اگر رزومه‌تان عکسی باشد که از آن خروجی pdf گرفته‌اید، توسط ATS قابل بررسی نیست.

اگر از فونت‌های خاصی استفاده می‌کنید، توجه کنید که فرمت آنها حتما TTF باشد؛ چون اگر از فونتی با فرمت OTF استفاده کنید، به‌هنگام خروجی گرفتن و تبدیل رزومه به فایل pdf، رزومهٔ شما به‌صورت عکس درمی‌آید و توسط ATS قابل اسکن نخواهد بود.

اگر مطمئن هستید که رزومهٔ شما توسط ATS بررسی خواهد شد، می‌توانید استثنائاً فرمت ورد را برای رزومهٔ خود انتخاب کنید تا به‌راحتی قابل اسکن باشد.

در زمینهٔ نحوهٔ کار ATS و نکاتی که باید برای گذشتن از فیلترهای آن رعایت کنید، این مقاله می‌تواند به شما کمک کند.

رزومهٔ من باید چه بخش‌هایی داشته باشد؟

همان‌طور که قبلاً به آن اشاره کردیم، قانون ثابتی برای بخش‌هایی که باید یا نباید آورده شود وجود ندارد. اما ساختار رزومهٔ مطابق با عرف و چیزی که مدیران منابع انسانی به دیدن آن عادت دارند و می‌توانند سریعاً اطلاعات موردنظر خود را در آن پیدا کنند، بخش‌ها و ویژگی‌هایی دارد که در این بخش به توضیح آن می‌پردازیم.

ترتیب بخش‌های رزومه، بستگی به موقعیتی دارد که برای آن اقدام کرده‌ایم؛ اما ترجیحاً بخش اطلاعات فردی در ابتدای رزومه قرار می‌گیرد. اگر رزومه برای یک فرصت شغلی و حرفه‌ای‌ست، سوابق شغلی قبل از مهارت‌ها و سوابق تحصیلی ذکر می‌شود؛ اما اگر برای یک درخواست آکادمیک است، سوابق تحصیلی، دستاوردها و افتخارات علمی قبل از سوابق تحصیلی قرار می‌گیرند.

اگر پس از اخذ یک مدرک تحصیلی، مدتی مشغول به کار شده و سپس مجدداً به تحصیل پرداخته‌اید، ممکن است درک ترتیب درست وقایع برای کارفرما کمی دشوار ‌شود. برای حل این مشکل، می‌توانید از یک خط زمانی یا تایم‌لاین (Timeline) ساده استفاده کرده و ترتیب وقایع را روی آن نشان دهید. بهتر است این خط زمانی، تا حد امکان ساده، قابل‌درک و کارآمد باشد. مثالی از یک تایم‌لاین ساده و خوانا را می‌توانید در تصویر زیر مشاهده کنید.

چگونه یک رزومه کاری و تحصیلی حرفه ای و خوب بنویسیم

تصویر ۱ - مثالی مناسب از خط زمانی

۱) اطلاعات فردی

اطلاعات فردی شما، اولین بخش از رزومه را تشکیل می‌دهد. در این قسمت، نام و نام خانوادگی، آدرس ایمیل، شماره تماس و آدرس نوشته می‌شود. می‌توانید برای افزایش خوانایی شماره تماس خود، از خط فاصله یا فاصله استفاده کنید؛ برای مثال:

+۹۸ ۹۱۲ ۷۷۷ ۸۸۹۹

در قسمت آدرس، نیازی به نوشتن آدرس کامل و ذکر پلاک، واحد و… نیست. هدف از نوشتن آدرس، این است که کارفرما، محدودهٔ تقریبی محل زندگی‌تان را بشناسد؛ بنابراین نیازی به جزئیات نیست. همچنین آدرس ایمیل شما باید ظاهر حرفه‌ای داشته باشد، نه القاب، اسامی مستعار و عجیب‌وغریب. آدرس ایمیلتان باید حداقل شامل نام یا نام خانوادگی‌تان باشد.

اگر در صفحهٔ اینستاگرام، وبلاگ، ‌حساب توییتر یا کانال تلگرامی خود، در زمینهٔ حرفه‌ای‌تان فعالیت کرده و مطلبی را منتشر کرده‌اید، می‌توانید آدرس حساب خود را در رزومه بیاورید. اما اگر پروفایل شما، شخصی یا ترکیبی از اطلاعات شخصی و حرفه‌ای است، از اشاره به آنها در رزومه صرف‌نظر کنید.

اگر فکر می‌کنید که سن، برای کارفرمای شما از معیارهای انتخاب است یا سن شما باعث می‌شود داوطلب مناسبی برای استخدام در این شغل باشید، آن را بنویسید.

ذکر جنسیت چندان ضرورتی ندارد؛ مگر اینکه مطمئن باشید جنسیت شما، شانستان را برای گرفتن شغل افزایش می‌دهد و فکر می‌کنید نمی‌توانند باتوجه‌به نام شما، جنسیتتان را تشخیص دهند.

اگر آقا هستید و از سربازی معاف شده‌اید یا دورهٔ آن را گذرانده و کارت پایان‌خدمت خود را دریافت کرده‌اید، خوب است این نکته را در رزومهٔ خود ذکر کنید. اما اگر قرار است برای سربازی اعزام شوید یا اکنون در حال گذراندن آن هستید، به این موضوع اشاره نکنید؛ چراکه ممکن است تأثیری منفی بر کارفرما بگذارد. اگر برایشان گذراندن یا نگذراندن سربازی مهم باشد، از شما در مراحل بعدی دراین‌باره سؤال می‌کنند. اگر خانم هستید، قسمت وضعیت سربازی نباید در رزومهٔ شما باشد. در برخی قالب‌های آماده این بخش وجود دارد. آن را خالی رها نکنید، بلکه به‌طورکلی حذف کنید.

در مورد گذاشتن یا نگذاشتن عکس در رزومه، نظرهای متفاوت بسیاری وجود دارد. اما در صورت امکان، از قرار دادن عکس در رزومه‌تان صرف‌نظر کنید. چراکه قضاوت‌های ناخودآگاه انسانی براساس ظاهر شما، می‌توانند باعث یک تصمیم‌گیری ناعادلانه ‌شوند. اما اگر به‌واسطهٔ ماهیت کار، لازم است که در رزومهٔ خود، عکسی بگذارید، توجه داشته باشید که لباس شما رسمی یا متناسب با محیط کاری کارفرما باشد، جزئیات غیرضروری و حاشیه‌ای در آن دیده نشود و به‌منظور استفاده در یک فضای حرفه‌ای تهیه شده باشد (نه در فضایی دوستانه، در یک مهمانی خانوادگی و…).

نیازی نیست که به شماره تماس رفرنس چک (Refrence Check) خود در رزومه اشاره کنید. اگر لازم باشد، کارفرما از شما دراین‌باره سؤال می‌کند و به این ترتیب متوجه می‌شوید که چه زمانی برای بررسی حسن سابقه، با رفرنس‌های شما تماس گرفته می‌شود.

اطلاعاتی مثل کد ملی، تاریخ تولد، مشخصات اعضای خانواده، وضعیت سلامت جسمانی، بیماری‌های خاص، ویژگی‌های فیزیکی مثل قد و وزن، نژاد، وضعیت تأهل، مذهب و… را در این قسمت نیاورید.

در برخی از قالب‌های آمادهٔ رزومه، اطلاعاتی مانند تیپ شخصیتی و آزمون‌های شخصیت‌شناسی وجود دارد. پیشنهاد ما این است که از این بخش صرف‌نظر کنید؛ چون احتمال اینکه این اطلاعات، موجب قضاوت منفی در مورد شما شود، خیلی بیشتر از این است که شانستان را برای انتخاب شدن افزایش دهد.

۲) خلاصه (Summary)، اهداف (Career Objectives) یا دربارهٔ من (About Me)

در مورد بودن یا نبودن این قسمت از رزومه، نظرات مختلفی مطرح می‌شود؛ برخی از افراد معتقدند که دربارهٔ من، بخشی قدیمی و غیرکاربردی است و نباید در رزومه بیاید، اما برخی دیگر فکر می‌کنند که این بخش می‌تواند حاوی اطلاعات ارز‌شمندی باشد. البته در هنگام تغییر شغل و تخصص (وقتی سابقهٔ کاری کمی در زمینهٔ جدید دارید) این بخش کمک می‌کند انگیزهٔ خود را برای این تغییر بیان کنید و توضیح بدهید که چگونه می‌توانید در این حوزهٔ جدید، عملکرد خوبی داشته باشید.

بخش اهداف (Career objective) دربارهٔ آرزوها و اهداف شماست؛ فرصتی برای بیان آرزوهای بلندپروازانه، آنچه از شغل قبلی کسب کرده‌ و آنچه از شغل بعدی انتظار دارید. تنها هدف این بخش، پرداختن به خودتان و علایقتان نیست، باید نکاتی را نیز در نظر بگیرید که برای آن شرکت مهم باشد و آنها را ترغیب کند که انتخاب شما می‌تواند منجر به پیشرفتشان شود؛ برای مثال بلندپروازی شما، زمانی که برای ارتقا و بهبود جایگاه خودتان، مدام در حال تلاش هستید و خود را محدود نمی‌کنید، برای کارفرمایتان ارزش افزوده دارد. این ویژگی، علاوه بر خود شما، بر سازمانی که در آن مشغول به کار هستید نیز تأثیری مثبت دارد؛ بنابراین می‌تواند ترغیب‌کننده باشد. «اهداف من» شبیه حالتی بسیار خلاصه و چند خطی از SOP [1] شماست.

بخش دربارهٔ من «about me» یا خلاصه «Summary، فرصتی‌ست برای بیان اینکه چرا برای این کار، داوطلب مناسبی هستید، چه تجارب قابل‌توجهی دارید و چه انگیزه‌ای باعث شده است به این کار و این شرکت خاص علاقه‌مند شوید؛ خلاصه‌ای کوتاه شبیه یک کاور لتر که کارفرما را قانع کند که انتخاب شما، انتخابی کارآمد و درست است.

نمونه‌های زیر، دو مثال برای این بخش هستند.

 «به‌دنبال فرصتی برای تأمین خواسته‌های کودکان با نیازهای ویژه از طریق پرستاری شبانه‌روزی، همراهی در محیط‌های عمومی مانند مدرسه و… . شغلی با امکان ارتقا و رسیدن به مقاطع بالاتر براساس کیفیت عملکرد.»

«یک پرستار کوشا با ۲۵ سال تجربهٔ کار در حوزهٔ کودکان با نیازهای ویژه. قادر به نگهداری شبانه‌روزی کودک و تأمین نیازهای روزمرهٔ او. توانایی همراهی کودک در محیط‌های خارج از خانه مانند مدرسه.»

در این بخش هم می‌توانید از کلمات کلیدی برای اختصاصی‌سازی خلاصه‌تان استفاده کنید.

۳) سوابق شغلی

در این قسمت، تجربه‌های حرفه‌ای شما قرار می‌گیرد. هر تجربه‌ای می‌تواند در این قسمت آورده شود؛ حتی مشاغلی که برای انجام آنها پولی دریافت نکرده‌اید، کارهای نیمه‌وقت، کارهای پروژه‌ای، کارآموزی‌ها و… . فقط کافی‌ست مسئولیتی به عهدهٔ شما بوده باشد تا بتوانید از آن به‌عنوان یک سابقهٔ کاری یاد کنید.

ترتیب نگارش سوابق شغلی شما باید براساس زمان و از آخر به اول باشد.

در مورد هر تجربه، سمتی که داشته‌اید، نام شرکت، محل کار و بازهٔ کاری با ماه و سال ذکر می‌شود؛ برای مثال «فروردین ۹۷ تا بهمن ۹۷». برای افزایش خوانایی متن، می‌توانید مدت‌زمان بازه را نیز ذکر کنید؛ مثلاً «فروردین ۹۷ تا بهمن ۹۷(۱۱ ماه)»

مهم‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین قسمت رزومهٔ شما اینجاست؛ نگارش مسئولیت‌ها و وظایفی که در یک تجربهٔ کاری به عهده داشته‌اید. بسیار مهم است که در لیست سوابق شغلی، به عنوان شغل و بازهٔ زمانی اکتفا نکنید و در مورد هر تجربه، حداقل سه مورد از وظایف مهم، دستاوردهای چشم‌گیر یا مهارت‌های کسب‌شده‌تان را بنویسید؛ خصوصاً اگر وظایفی که در آن کار انجام داده‌اید، خارج از شرح شغل عرف آن کار بوده و در آن جایگاه و شرکت خاص، به شما سپرده شده است.

اگر دستاوردهای خود را توضیح می‌دهید، در صورت امکان آن را با استفاده از عدد و درصد، قابل‌اندازه‌گیری کنید؛ برای مثال، افزایش ۳۰ درصدی فروش محصول، کاهش ۱۰ درصدی هزینه‌ها یا مدیریت تیمی ۵۰ نفره از مهندسین. هرچقدر دستاوردها، وظایف و مهارت‌های شما به کاری که برای آن درخواست می‌دهید، مرتبط‌تر باشد کارآمدتر است.

در نوشتن سمت کاری، دقت کنید که سمت شما، همان مدرک تحصیلی شما نیست؛ برای مثال «مهندس ناظر پروژهٔ الف» انتخابی درست است، نه «مهندس عمران در شرکت الف». برای توضیح وظایف خود از کلمات مبهم استفاده نکنید.

در توضیح هر تجربهٔ کاری، توجه داشته باشید که تمرکزتان روی خود و نقشی که به عهده دا‌شته‌اید باشد، نه شرکتی که برای آن کار می‌کردید. البته اگر آن شرکت، چندان شناخته‌شده نیست، خوب است کمی به معرفی آن بپردازید، اما توجه اصلی شما باید بر خودتان و سمتتان در آن مجموعه باشد.

همواره ارتباط بین اطلاعات داخل رزومه را با سمت شغلی‌ای که برای آن رزومه ارسال می‌کنید، در نظر داشته باشید. اگر سوابق کاری شما زیاد است، می‌توانید از سوابق اولیه که احتمالاً پراکنده یا کمتر مرتبط هستند، صرف‌نظر کنید. تجارب پراکنده، کم‌اهمیت و بی‌ارتباط، می‌تواند تأثیر سوابق مرتبط و قوی شما را نیز زیر سؤال ببرد؛ برای مثال، فردی یک سال در شرکت مشاورهٔ مدیریت و سال بعد را در اسنپ به‌عنوان راننده کار کرده است. مسلماً اگر فقط به تجربهٔ کار در شرکت مشاورهٔ مدیریت اشاره شود، جلوهٔ بهتر و حرفه‌ای‌تری دارد.

اما اگر سوابق کاری شما محدود است، نوشتن تجارب نه‌چندان مرتبط هم می‌تواند مفید باشد؛ چراکه نشان می‌دهد مسئولیت‌پذیر هستید و مورداعتماد قرار گرفته‌اید.

میزان دستمزد دریافتی خود را کنار سوابقتان ننویسید.

اگر در میان بازه‌های کاری شما، فاصلهٔ قابل‌توجهی وجود دارد که مشغول به کار یا تحصیل نبوده‌اید، برای توضیح دادن دربارهٔ آن آماده باشید. نیازی نیست که در رزومهٔ خود به این موضوع بپردازید، اما ممکن است در جلسهٔ مصاحبه، از شما دربارهٔ علت وجود این فاصله سؤال شود؛ بنابراین بهتر است پاسخی منطقی و قانع‌کننده برای این سؤال آماده کنید.

۴) تحصیلات

سوابق تحصیلی خود را از جدیدترین به قدیمی‌ترین مرتب کنید. نام دانشگاه، دانشکده، پایه و رشتهٔ تحصیلی و بازهٔ تحصیل را ذکر کنید. مقطع تحصیلی و نام رشتهٔ شما در عنوان اصلی، و نام دانشگاه در توضیحات زیر عنوان قرار می‌گیرد (مثل تصویر شمارهٔ ۱). اگر معدل کل شما قابل‌توجه است، می‌توانید به آن هم اشاره کنید.

از اشاره کردن به مقطع دبیرستان صرف‌نظر کنید؛ مگر اینکه هنوز در دبیرستان مشغول به تحصیل باشید، به‌تازگی فارغ‌التحصیل شده باشید یا بالاترین مدرک شما مربوط به دبیرستان باشد. البته اگر دبیرستان شما، مدرسه‌ای خاص و معروف بوده است، ممکن است اشاره به آن مفید باشد.

اگر در دانشکده‌ای تحصیل کرده‌اید که به زمینهٔ شغلی مدنظر شما بسیار مرتبط است یا شهرت دارد، می‌توانید نام آن را قبل از نام دانشگاه بیاورید؛ برای مثال، دانشکدهٔ روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، در زمینهٔ روان‌شناسی، معتبر و مشهور است؛ بنابراین ذکر نام آن قبل از نام دانشگاه، می‌تواند تأثیر بیشتری در کارفرما ایجاد کند؛ خصوصا اگر بخواهد طی چند ثانیه، رزومهٔ شما را ارزشیابی کند.

می‌توانید در ادامهٔ توضیحات مدرک تحصیلی خود، عنوان واحدهای درسی مهم یا پروژه‌های پایانی‌ خود را بیاورید؛ به‌ویژه اگر به شغل موردنظر شما مرتبط هستند. اگر در آن درس یا پروژه نمرهٔ خوبی گرفته یا آن را با مدرس معتبر و معروفی گذرانده‌اید، به آن اشاره کنید. خصوصاً اگر سوابق شغلی یا تحصیلی زیادی ندارید، اضافه کردن این توضیحات می‌تواند مفید باشد.

همچنین می‌توان به بخش سوابق تحصیلی، افتخارات، جایزه‌ها و دستاوردهای پژوهشی را نیز اضافه کرد.

اگر میان بازه‌های تحصیلی خود نیز بازه‌ای را از دانشگاه و محیط آکادمیک دور مانده‌اید، به علتی مناسب برای این موضوع فکر کنید و برای جلسهٔ مصاحبه و سؤالات احتمالی آماده باشید.

۵) مهارت‌ها

این بخش برای پرداختن اختصاصی به مهارت‌های شماست؛ حتی اگر این مهارت‌ها خارج از حوزهٔ تحصیلی و تخصصی شما بوده، اما به آن فرصت شغلی مرتبط باشند. خوب است بدانید که مهارت‌های هر فرد عموماً به دو دستهٔ مهارت‌های نرم و مهارت‌های سخت تقسیم می‌شوند؛ اگرچه در نگارش رزومه، نیازی به دسته‌بندی و جدا کردن این دو گروه نیست و هر دو به‌صورت کلی در بخش مهارت‌ها قرار می‌گیرند.

چگونه یک رزومه کاری و تحصیلی حرفه ای و خوب بنویسیم

تصویر ۲ - نمونه‌مهارت‌های یک پرستار در منزل

مهارت‌های نرم، به مهارت‌هایی گفته می‌شود که به‌راحتی قابل اندازه‌گیری نیستند و در اکثر زمینه‌های شغلی، به کار می‌آیند. این مهارت‌ها، معمولاً به حوزهٔ ارتباطات بین‌فردی و تعاملات اجتماعی مربوط هستند. انعطاف، انگیزه‌بخشی، صبر، متقاعدسازی، حل مسئله، کار گروهی، مدیریت زمان، اخلاق کاری، تفکر خلاق و تفکر نقاد ازجمله مهارت‌های نرم هستند.

مهارت‌های سخت، مهارت‌هایی هستند که در یک یا چند زمینهٔ تخصصی کارآیی دارند. مهارت‌های مربوط به تخصص‌هایی مانند خدمات فروش (مثلاً شناسایی نیاز مشتری، رهبری و طراحی برنامهٔ فروش)، تولید ویدئو (مثلاً فیلم‌برداری، تدوین و طراحی صحنه)، توسعهٔ هوش مصنوعی (مثلاً برنامه‌نویسی پایتون، machine learning و deep learning)، حسابداری (مثلاً تسلط بر نرم‌‌افزار همکار سیستم، هلو و کد زدن با اکسل)، مدیریت اطلاعات (مثلاً طراحی و برنامه‌ریزی دیتابیس، یکپارچه‌سازی اطلاعات و تحلیل داده)، بازاریابی (مثلاً متقاعد کردن، نوشتن استراتژی بازاریابی و مهارت تحقیق مشتری) و… یا مهارت‌هایی مانند زبان و مهارت‌های کامپیوتری ازجمله مهارت‌های سخت هستند.

ترجیحاً در توصیف مهارت‌های خود، از همان واژگان کلیدی‌ای استفاده کنید که در آگهی آن شغل به کار رفته است؛ برای مثال در عکس زیر، بخشی از کلیدواژه‌ها مشخص شده‌اند. از بین کلیدواژه‌ها، می‌توانید آن دسته از مهارت‌های مهم‌تری که دارید را در قسمت دربارهٔ من یا خلاصه بیاورید و به سایر آنها در بخش مهارت‌ها اشاره کنید.

چگونه یک رزومه کاری و تحصیلی حرفه ای و خوب بنویسیم

تصویر ۳ - کلیدواژه‌های شرح شغل

اگر از ابزار ساخت رزومهٔ لینکدین استفاده می‌کنید، می‌توانید از ستون سمت راست صفحه کمک بگیرید. در این بخش، باتوجه‌به عنوان شغلی که انتخاب می‌کنید، چند کلیدواژه به شما پیشنهاد داده می‌شود.

چگونه یک رزومه کاری و تحصیلی حرفه ای و خوب بنویسیم

تصویر 4 - کلیدواژه‌های پیشنهادی لینکدین

 در اینجا نیز بر مهارت‌هایی بیشتر تمرکز کنید که به حوزهٔ کاری موردنظر شما، به‌نحوی مرتبط هستند. می‌توانید از لیست جامعی که در بخش[2]  اختصاصی‌سازی رزومه توضیح داده شد، کمک بگیرید. مهم‌ترین و مرتبط‌ترین مهارت‌های خود را در ابتدای لیستتان بنویسید.

در توصیف مهارت‌های خود، جزئی‌نگر باشید؛ برای مثال، مهارت‌های برنامه‌نویسی خیلی کلی است؛ به‌جای آن می‌توانید از مهارت‌های برنامه‌نویسی پایتون، طراحی وب‌سایت، تسلط بر سی‌شارپ و… خود بنویسید.

فقط مهارت‌هایی را ذکر کنید که واقعاً بر آنها مسلط هستید و اگر در جلسهٔ مصاحبه، سؤالات تخصصی از شما پرسیده شود، می‌توانید به آنها پاسخ دهید.

مشخص کردن میزان تسلط در هریک از مهارت‌ها از طریق ستاره دادن، مشخص کردن درصد و… کارآمد نیست؛ چون این امتیازدهی، مبهم و نسبی بوده و ممکن است تصور شما از سطح تسلط «بسیار خوب» با تصور کارفرمای شما متفاوت باشد.

نمونه‌های نامناسب برای نمایش مهارت‌ها

به‌جای این کار، می‌توانید مهارت‌های مرتبط خود را به ترتیب میزان تسلط، از قوی‌ترین تا ضعیف‌ترین مرتب کنید. در این روش، کارفرما تصویری کلی از مهارت‌های شما پیدا می‌کند و می‌تواند با سؤال‌های تکمیلی در مصاحبهٔ تلفنی یا حضوری، بیشتر از میزان تسلط شما آگاه شود.

پیشنهاد دیگر این است که در توضیح هریک از مهارت‌هایی که می‌نویسید، به‌عنوان مثال، به چند نمونه از کارهایی که می‌توانید به‌واسطهٔ آن مهارت انجام دهید، اشاره کنید؛ مثلاً اگر مهارت شما در کار با نرم‌افزار فتوشاپ است، چند نمونه از تخصصی‌ترین کارهایی که می‌توانید با فتوشاپ انجام دهید را مثال بزنید یا به یک نمونهٔ خاص از پورتفولیوی خود لینک بدهید. از این طریق می‌توانید حداکثر تسلط خود در یک مهارت‌ را با مثال عینی نشان دهید تا کارفرما متوجه شود که آیا برای این کار مناسب هستید یا خیر.

مثلاً:

  • Photoshop (ادیت عکس، روتوش، ساخت پوستر و محتوای تصویری برای شبکه‌های اجتماعی)
  • InDesign (صفحه‌آرایی مستندات حجیم، ساخت مجله‌های دیجیتال و تعاملی (interactive))
  • WordPress (مدیریت وب‌سایت، ساخت لندینگ پیج سفارشی)

مهارت‌های خود را به‌شکل چند ستون روبه‌روی هم بیاورید. این کار، علاوه بر زیبایی بصری، باعث می‌شود که حجم رزومهٔ شما نیز کاهش پیدا کند (مثل تصویر شمارهٔ ۲).

۶) دوره‌ها و کارگاه‌ها

در این بخش، فهرستی از دوره‌ها و کارگاه‌هایی تهیه کنید که تاکنون شرکت کرده‌اید و به این موقعیت شغلی مرتبط هستند. می‌توانید علاوه بر عنوان، به مؤسسه یا گروه مسئول برگزاری دوره یا کارگاه، مدرس آن، مجموع ساعات دوره و… نیز اشاره کنید؛ حتی اگر نهایتاً مدرکی برای شما صادر نشده است. البته نیازی به نوشتن تمام کارگاه‌ها و دوره‌ها نیست؛ فقط به مرتبط‌ترین‌ها اکتفا کنید.

۷) کارهای داوطلبانه

کارهای داوطلبانه، تجربهٔ شما از فعالیت‌هایی هستند که در ازای انجام آنها پولی دریافت نکرده‌اید؛ مثل شرکت در انجمن‌های خیریه، گروه‌های مستقل حمایتی، بخش‌های اجتماعی، سیاسی، هنری و… .

از نظر بسیاری از مدیران منابع انسانی، آنچه بسیاری از رزومه‌ها کم دارند، بخش کارهای داوطلبانه است؛ زیرا تجربهٔ شرکت در کار داوطلبانه، روحیه، ارزش‌های فردی و انگیزهٔ شما را برای پیش‌برد یک هدف نشان می‌دهد؛ حتی اگر قرار نباشد که به سود مالی برسید. این تجارب، نقاطی بسیار مثبت و تأثیرگذار در رزومهٔ شما هستند و استثنائاً می‌توانید از تجاربی که به شغل مدنظرتان ارتباطی ندارند هم بنویسید.

۸) سرگرمی‌ها

اشاره به سرگرمی‌ها و علایق به‌صورت فهرست‌وار، به کارفرما این موضوع را نشان می‌دهد که شما علاوه بر وجه حرفه‌ای زندگی خود، به ابعاد دیگر زندگی‌تان نیز توجه می‌کنید. این بخش به پویایی روحیهٔ شما می‌پردازد و رزومه‌تان را از حالت خشک و تک‌بعدی خارج می‌کند؛ برای مثال اگر مرتب ورزش می‌کنید، نشان‌دهندهٔ آن است که به سلامت جسمی خود نیز اهمیت می‌دهید و برای حضور در محل کار، بانشاط و پرانرژی هستید، یا اگر فعالیت هنری دارید، به خلاقیت و آمادگی ذهنی شما اشاره می‌کند.

مثلاً:

  • یک زمینهٔ ورزشی
  • یک فعالیت هنری
  • طبیعت‌گردی و سفر
  • نگهداری از کودکان و حیوانات
  • عضویت در انجمن‌های مختلف

از قالب آماده استفاده کنم یا خودم قالب رزومه‌ام را طراحی کنم؟

در کل این مهم است که رزومهٔ شما قالب و ظاهری حرفه‌ای و شکیل داشته باشد؛ چه قالب آماده و چه قالب شخصی‌سازی‌شده. اما در درجهٔ اول توصیه می‌کنیم که هرکس قالب خاص خودش را برای رزومه‌اش طراحی کند چون خود این کار، یک امتیاز مثبت است. اعضای تیم جذب و استخدام سازمان‌ها، روزانه تعداد زیادی فایل را بررسی می‌کنند؛ بنابراین به‌راحتی می‌توانند قالب‌های آماده را از قالب‌های شخصی‌سازی‌شده تشخیص دهند.

اگر مهارت کافی برای ساخت قالب شخصی را ندارید، می‌توانید از قالب‌های آماده استفاده کنید. اما مطمئن شوید که آن قالب را متناسب با رزومهٔ خودتان شخصی‌سازی می‌کنید؛ زیرا قالب‌های آماده ممکن است بخش‌هایی را داشته باشند که در مورد شما صدق نمی‌کند و مجبور باشید که آن را خالی بگذارید، یا اطلاعاتی مدنظر شما باشد که از نظرتان اهمیت زیادی داشته اما جایی برای آنها در آن قالب وجود نداشته باشد.

در رشته‌های غیرمرتبط با زمینه‌های هنری یا خلاق، نیازی به طراحی تخصصی و توجه به نکات گرافیکی و ویژه نیست؛ فقط کافی‌ست خوانا، منظم و شکیل باشد و فرد به‌راحتی بتواند اطلاعات موردنظر خود را پیدا کند. اما در رشته‌های هنری و خلاقانه، ظاهر و زیبایی بصری رزومه بیشتر اهمیت دارد و طراحی قالب ویژهٔ خودتان الزامی است. البته دقت کنید که قالب شما ساختار کلی یک رزومه را داشته باشد؛ خلاقیت و نوآوری‌هایی که باعث می‌شوند رزومه از قالب آشنای خود خیلی فاصله بگیرد، از خوانا بودن آن می‌کاهند. اولین کاربرد رزومه این است که اطلاعات مهم را در زمانی کوتاه در اختیار کارفرما قرار دهد. اگر قالب انتخابی شما، پیچیده بوده و فردی که رزومه‌تان را بررسی می‌کند، نتواند به‌راحتی با آن ارتباط برقرار کند، ممکن است باوجود تلاش و خلاقیت شما، رزومه‌تان رد شود.

نمونه‌های زیر، ازجمله رزومه‌هایی هستند که در عین خلاقانه بودن، به علت خارج شدن از قالب معمول رزومه، حذف شده‌اند:

نمونه‌های رزومه‌های خلاقانه ولی ناکارآمد

چگونه ظاهر رزومه‌ام را بهتر کنم؟

برای فونت رزومه، ترجیحاً به سراغ فونت‌های رایج بروید. استفاده از فونت‌های پیچیده و عجیب، توصیه نمی‌شود؛ برای مثال، فونت‌های IR Nazanin،  IR Roya، Vazir و Sahel ازجمله فونت‌های مناسب برای نوشتن رزومه هستند.

برای بررسی مناسب بودن یا نبودن اندازهٔ فونت، می‌توانید یک پرینت از رزومهٔ خود بگیرید تا مطمئن شوید خوانا و مناسب است. برای تمامی بخش‌های رزومه‌تان، یک فونت را انتخاب یا حداکثر برای تیترها از یک فونت و برای سایر قسمت‌ها از یک فونت دیگر استفاده کنید؛ استفاده از بیشتر از دو نوع فونت برای بخش‌های مختلف رزومه توصیه نمی‌شود.

استفاده از بولت‌پوینت، بولد یا ایتالیک کردن بخش‌های مهم و تقسیم متن به پاراگراف‌های کوتاه و عنوان‌بندی‌‌‌شده، به خوانایی رزومه کمک می‌کند. بهتر است استایل بولت‌پوینت‌ها در تمام رزومه یکسان باشد. تنها زمانی از فهرست عددی استفاده کنید که ترتیب واقعاً اهمیت داشته باشد.

در نگارش رزومه، سه‌چهارم فضای صفحه را از طریق متن پر کرده و یک‌چهارم آن را خالی بگذارید؛ چراکه در این حالت، رزومهٔ شما هم شلوغ و پیچیده نمی‌شود و هم خالی به نظر نمی‌رسد.

اگر برای نوشتن سوابق تحصیلی و کاری خود از جدول استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که عرض جدول‌های شما با هم یکسان باشند و ظاهر مرتب رزومه حفظ شود.

در رزومه‌تان، اعداد را به رقم بنویسید، نه به حروف.

درنهایت ممکن است در مرحلهٔ انتخاب رزومه، تیم جذب و استخدام تصمیم بگیرد که برخی از رزومه‌ها را پرینت گرفته و با دیگران به اشتراک بگذارد؛ بنابراین از رزومهٔ خود پرینت بگیرید تا مطمئن شوید در آن حالت نیز خوانا و قابل‌قبول است. علاوه بر این، همراه داشتن یک نسخهٔ چاپی از رزومه‌تان در جلسهٔ مصاحبه، ظاهری حرفه‌ای و تأثیرگذار دارد.

رزومهٔ من باید چند صفحه باشد؟

رزومه‌های شغلی و حرفه‌ای معمولاً یک یا دو صفحه هستند، اما رزومه‌های آکادمیک یا cv ممکن است حجم بیشتری داشته باشند. البته اگر فرد بیشتر از ده سال سابقهٔ کاری داشته باشد یا کاری که برای آن درخواست می‌دهد، نیازمند مهارت‌های زیادی باشد، ممکن است روزمه صفحات بیشتری داشته باشد. ازآنجایی‌که نزدیک به نیمی از کارفرماها ترجیح می‌دهند که رزومهٔ ارسالی، یک صفحه باشد، تا حد امکان، آن را مختصر و کوتاه نگه دارید.

همان‌طور که قبلاً گفتیم، ممکن است در مرحلهٔ انتخاب رزومه، تیم جذب و استخدام برخی از رزومه‌ها را پرینت گرفته و برای تصمیم‌گیری بهتر با دیگران به اشتراک بگذارد؛ در این صورت، یک یا دو صفحه‌ای بودن رزومه، احتمال گم شدن صفحات یا به هم خوردن ترتیب آنها را کاهش می‌دهد.

اگر رزومهٔ شما در کل دو صفحه است، در پایین صفحهٔ اول بنویسید صفحهٔ یک از دو؛ مثلاٍ ۱/۲.

پیشنهاد می‌شود که تمام مطالب مربوط به یک تیتر، در یک صفحه باشد و بخشی از آن به صفحهٔ بعدی منتقل نشود؛ برای مثال، نیمی از سوابق شغلی شما در صفحهٔ اول و باقی آن در صفحهٔ دوم نباشد. می‌توانید با تغییر دادن اندازهٔ فونت، تغییر صفحه‌آرایی یا اندازهٔ حاشیه‌های صفحه، علاوه بر حفظ خوانایی رزومه، این مشکل را حل کنید.

با چه فرمت و اسمی فایل رزومه‌‌ام را ارسال کنم؟

فرمت رزومهٔ شما حتماً PDF باشد. ممکن است رزومه با فرمت ورد در سیستم فرد گیرنده به هم بریزد یا کارفرما فونت مورداستفادهٔ شما را در سیستم خود نداشته باشد و ظاهر رزومه‌تان عوض شود. در ضمن فرمت Word ظاهری حرفه‌ای ندارد.

از عکس (مانند png، jpg و…) استفاده نکنید؛ برخی از شرکت‌ها برای گزینش، در رزومه‌ها کلمات کلیدی خاصی را جست‌وجو می‌کنند و اگر فرمت رزومهٔ شما عکس باشد، در نتایج جست‌وجو ظاهر نمی‌شوید؛ پس فرمت رزومهٔ شما حتما باید PDF باشد و مطمئن شوید که کلمات داخل آن، قابل جست‌وجو است.

توجه داشته باشید که فایل رزومهٔ شما قابل پرینت گرفتن و به اشتراک گذاشتن بوده و رمزگذاری نشده باشد.

اسم فایل شما باید شامل نام و نام خانوادگی‌تان و کلمهٔ «رزومه» باشد. می‌توانید از فاصله، خط تیره یا آندرلاین برای خواناتر کردن اسم فایل استفاده کنید؛ مثلاً «Ali_Ahmadi_Resume.pdf».

اگر برای چندمین بار برای یک شغل، رزومه ارسال می‌کنید، می‌توانید در اسم فایل خود، تاریخ را هم ذکر کنید تا آخرین نسخهٔ رزومهٔ ارسالی شما مشخص شود. بهتر است از عدد برای این کار استفاده نکنید؛ مثلاً « resume_12» مناسب نیست؛ چون این‌طور به نظر می‌رسد که برای تمام فرصت‌های شغلی ممکن درخواست داده‌اید؛ برای مثال، «Ali-Ahmadi-resume-may2020.pdf» انتخاب مناسب‌تری است.

دستیار رزومهٔ ورد چیست و چطور می‌توان از برای نوشتن رزومه کمک گرفت؟

شرکت مایکروسافت به آفیس 365، ویژگی‌ای اضافه کرده است به نام CV Assistant. این ویژگی، با همکاری مایکروسافت و لینکدین طراحی شده و با تکیه بر اطلاعات پروفایل‌های لینکدین، به شما کمک می‌کند که یک رزومهٔ حرفه‌ای‌تر بنویسید. در این مقاله، به معرفی و آموزش نحوهٔ استفاده از این ویژگی پرداخته‌ایم.

دیدن و بررسی نمونه‌رزومه‌های دیگران، چه فایده‌ای دارد؟

بررسی و مطالعهٔ نمونه‌رزومه‌های نوشته‌شده، یکی از کارهایی است که باید برای نوشتن یک رزومهٔ حرفه‌ای انجام دهید. این کار به شما نشان می‌دهد که چه قالب، ترتیب و جمله‌بندی‌هایی در رزومه‌نویسی رایج است و افرادی که در حوزهٔ تخصصی شما مشغول به فعالیت هستند، چگونه رزومهٔ خود را تنظیم کرده‌اند. بررسی رزومه‌ها به شما در انتخاب کلمات کمک می‌کند؛ مثلاً اینکه در زبان انگلیسی، چه کلماتی برای توصیف مهارت‌ها و سوابق شما مناسب هستند. شما با مطالعهٔ نمونه‌های موفق، متوجه می‌شوید که باید به کدام سوابق، مهارت‌ها و ویژگی‌هایتان اشاره کرده و از آوردن کدام موارد صرف‌نظر کنید.‌‌

جمع‌‌بندی

در پایان جا دارد بار دیگر روی این موضوع تأکید کنیم که رزومهٔ خوب به معنای رزومهٔ شلوغ و چندین صفحه‌ای نیست.

در نوشتن یک رزومهٔ حرفه‌ای، تنها باید اطلاعاتی را بیاورید که به‌نحوی در انتخاب شما توسط کارفرما تأثیر می‌گذارند؛ اطلاعاتی مرتبط با سمت شغلی موردنظرتان و کلیدواژه‌های ذکر شده در آگهی شغلی آن سمت.

اگر پس از تدوین رزومهٔ خود به این نتیجه رسیده‌اید که سوابقتان کم و غیرقابل‌توجه است، می‌توانید از طریق پذیرش کارهای پاره‌وقت، داوطلبانه، پروژه‌ای، کارآموزی و… به سوابق و مهارت‌های خود بیفزایید.

در زمینه‌هایی مثل طراحی گرافیک، معماری یا طراحی رابط کاربری، انجام پروژه‌های فرضی می‌تواند راه‌حلی مؤثر برای افزایش تسلط شما بر کار و همچنین پربار شدن رزومه و پورتفولیوی شما باشد؛ برای مثال می‌توانید برای یک شرکت واقعی یا خیالی پروژهٔ فرضی تعریف کرده و برایشان لوگو، وب‌سایت یا کاتالوگ معرفی محصول طراحی کنید.

پس از نوشتن رزومه‌تان، حتماً آن را چندین بار مرور کنید. بسیار مهم است که رزومهٔ شما غلط املایی، دستوری یا ویرایشی نداشته باشد.

در ابتدای رزومهٔ خود از نوشتن عباراتی مانند «به نام خدا» بپرهیزید.

جزئیاتی مانند ساختار دستوری جملات، نحوهٔ نگارش آنها، علائم نگارشی، نکات ویرایشی (مثلاً نیم فاصله، گذاشتن یا نگذاشتن فاصله پس از علائم نگارشی و…) را چندین بار بررسی کنید. اگرچه ممکن است این موضوعات، ارتباط چندانی با عملکرد کاری و شایستگی حرفه‌ای شما نداشته باشند، اما ممکن است فردی که رزومهٔ شما را بررسی می‌کند، روی این نکات حساس باشد؛ بنابراین پیشنهاد ما این است که به این جزئیات توجه کنید تا خیالتان راحت باشد.

تا حد امکان، از کلمات پیچیده، مبهم، دوپهلو، کنایه‌دار یا صمیمانه استفاده نکنید. لحن مناسب، لحن معیار و رسمی است. در این مرحله می‌توانید از کمک چند دوست قابل‌اعتماد یا یک متخصص استفاده کنید. فرد متخصصی که می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند، لزوماً نباید در رشته‌ای مرتبط در حال تحصیل یا کار باشد؛ فقط کافی‌ست که رزومه‌های نسبتاً زیادی را از دید گذرانده باشد.

باتوجه‌به تمام نکاتی که در این مطلب ذکر شد، می‌توانید شانس موفقیت خود را افزایش دهید. البته نکته‌ٔ مهم این است که در نهایت، انتخاب رزومه‌ها توسط نیروی انسانی انجام می‌شود و قضاوت‌ها، پیش‌داوری‌ها و خطاهای انسانی می‌تواند روی این گزینش، تأثیرگذار باشد. البته تجربه و مهارت تیم جذب و استخدام، می‌تواند از تأثیر این قضاوت‌های انسانی کم کند؛ بنابراین ممکن است گاهی یک رزومه، بدون رعایت کردن نکاتی که گفته شد، انتخاب شود. اما از آنجایی که کنترل این موضوع از دست شما خارج است، بهتر است تمرکز خود را روی نوشتن یک رزومهٔ خوب و قابل‌قبول بگذارید.

فهرست